Talking Guitars #11: de Sitar

Het is een terugkerende rubriek op deze website: ‘Talking Guitars’. Pieter vertelt dit keer over een onverwacht ‘cadeau’ dat hij kreeg uit India: de sitar. Dat het toch tere instrument de reis had overleefd mag een wonder heten…

‘Als je toch naar India gaat, neem dan een sitar voor me mee.’

Zo grapte ik toen m’n broer met vriend in 1970 ging liften richting de Oost. Tot mijn grote verbazing seinde hij ’n maand of wat later dat er een flink pakket per post naar ons adres was gestuurd. Daar bleek een grote, zwarte, langwerpige doos in verpakt. Toen de deksel openging onthulde een hoes van dun katoen een pracht van een sitar.

Dat deze verre en tere voorvader van onze westerse gitaar de reis had overleefd mag een wonder heten. Want de klankkast is niet meer dan de huid van een uitgeholde kalebas waaruit de sitar wordt opgebouwd. De koffer van eigenlijk niet meer dan karton en doek bood maar net genoeg bescherming tegen het gooi en smijtwerk van het toenmalige vervoer, zo toonde althans een fikse scheur.

Je snapt, ik ben mijn broer en m’n moeder die het bedrag schonk altijd dankbaar.

Geïnteresseerd in de speelwijze van het sitarspel, bezocht ik concerten en zag zelfs Ravi Shankar in Amsterdam spelen met waanzinnige tabla spelers.

Het was uren en uren oefenen om de sitar enigszins te doorgronden. Alleen met het stemmen ben je gauw een half uurtje zoet. De 11 resonantiesnaren die onder de 7 bovensnaren liggen dienen namelijk zuiver afgesteld te zijn zodat ze gaan vibreren als hun specifieke toon gespeeld wordt. En trek voor het verwisselen van een nieuw setje snaren rustig een middag uit.

Pieter en de sitar

Ik heb erg veel plezier gehad van dit instrument. Je kunt er heerlijk op improviseren, songs begeleiden en een luisterend oor bereiken bij bv. meditatieve sessies. In mijn werk als leraar haalden de sitarklanken moeiteloos de Indiase sfeer tevoorschijn.

Zo af en toe haal ik hem uit de koffer om dromend wat te spelen, of juist om een song muzikaal te verfraaien.

Luister naar de sitar in Water Sweet Water – TakandBand

Vind je het mooi of leuk? Deel de song gerust 👍🏻

Herkenbaar?

Ben je zelf gitarist en heb je een mooi verhaal over een van de gitaren waar je graag op speelt? Deel het eens in de reacties!

Ervaringen uitwisselen met Pieter over een (gedeelde) liefde voor een bepaalde gitaar? Kom eens langs bij een optreden (zie Agenda) en spreek ‘m aan!

Meer lezen

Talking Guitars #10: Bariton gitaren

Het is een terugkerende rubriek op deze website: ‘Talking Guitars’. Pieter vertelt dit keer over zijn eerste ontmoeting met de ‘Taylor 320e Baritone’ gitaar. In de maanden na aankoop kwam de ene na de andere song tevoorschijn uit deze gitaar…

Andersoortige gitaargeluiden maken geregeld iets in mij los. Zeker het bronzen geluid van ’n akoestische bariton. Misschien omdat mijn relatief lichte stemgeluid er goed mee harmonieert, of dat zo’n gitaar in allerlei open stemmingen vast weer nieuwe songs zal brengen?

Ik wist het niet zeker totdat ik er zelf een aanschafte.

Taylor 320e Baritone

Het werd een Taylor. Niet dat ik zo weg ben van het Taylor model / kleurpalet / slagplaat / versiering, maar wel vanwege het feit dat ze voor een redelijke prijs heel betrouwbare instrumenten bouwen met een behoorlijk geluid en met een deugdelijke ingebouwde versterking.

Het werd een reisje naar Amsterdam, want de site van Dijkman Muziek gaf aan dat ze er zeker twee hadden staan.

De achtsnarige blonde bariton klonk aanlokkelijk, maar was in centjes echt een brug te ver.

Het donkerbruine exemplaar begon zelfs met de fabriekssnaren op mijn schoot te ronken als een gestreelde kater. In een solide koffer kreeg ik hem mee. Een Taylor, 320e Baritone, zes snaren met ’n serienummer van tien cijfers.

Taylor, 320e Baritone

De maanden erna kwam de ene na de andere song tevoorschijn uit deze gitaar…

Pieter

Het donkerbruine generfde hout (Mahogany & Blackwood) kleurt goed bij de
donkere tonen van de wat dikkere snaren. Ook je vingers moeten wat wennen aan de grotere spreiding. Toch geeft de inspanning loon naar werken.

Enkele uitgebrachte songs gespeeld op de baritone gitaar zijn:

  • ‘Slow River’ (cd Everything; luister op bv. Spotify)
  • ‘My Friend’ (luister op bv. YouTube, Spotify)
Gretsch Baritone Electromatic

De maanden erna kwam de ene na de andere song tevoorschijn, dusdanig dat er na een jaar ’n elektrische variant zich via Marktplaats meldde: ’n Gretsch Baritone Electromatic, eentje met ’n heuse Bigsby tremolo.

Gretsch Baritone Electromatic, met ’n Bigsby tremolo
Herkenbaar?

Ben je zelf gitarist en heb je een mooi verhaal over een van de gitaren waar je graag op speelt? Deel het eens in de reacties!

Ervaringen uitwisselen met Pieter over een (gedeelde) liefde voor een bepaalde gitaar? Kom eens langs bij een optreden (zie Agenda) en spreek ‘m aan!

Meer lezen